Page 71 - kpi20973

70

รายละเอียด จ้านวน (คน) ร้อยละ

61-70 ปี 34 34.00

71-80 ปี 15 15.00
81-85 ปี 1 1.00

สถานภาพ
โสด 4 4.00

สมรส 81 81.00
หม้าย 13 13.00
หย่าร้าง 2 2.00

จากตาราง 4.1 ข้อมูลพื นฐานของผู้ให้มูลที่ส้าคัญ แบ่งตามเพศ พบว่า เป็นผู้ชาย จ้านวน 62 คน

คิดเป็นร้อยละ 62.00 และผู้หญิง จ้านวน 38 คน คิดเป็นร้อยละ 38.00 แบ่งตามอายุ พบว่า อายุระหว่าง

40-50 ปี จ้านวน 12 คน คิดเป็นร้อยละ 12.00 อายุระหว่าง 51-60 ปี จ้านวน 38 คน คิดเป็นร้อยละ 38.00

อายุระหว่าง 61-70 ปี จ้านวน 34 คน คิดเป็นร้อยละ 34.00 อายุระหว่าง 71-80 ปี จ้านวน 15 คน คิดเป็น

ร้อยละ 15.00 และอายุระหว่าง 81-85 ปี จ้านวน 1 คน คิดเป็นร้อยละ 1.00 และแบ่งตามสถานภาพ พบว่า

สมรส จ้านวน 81 คน คิดเป็นร้อยละ 81.00 หม้าย จ้านวน 13 คน คิดเป็นร้อยละ 13.00 โสด จ้านวน 4 คน

คิดเป็นร้อยละ 4.00 และหย่าร้าง จ้านวน 2 คน คิดเป็นร้อยละ 2.00

4.2 บริบท ปัญหา ความต้องการ และแนวทางการพัฒนากลุ่มผู้ร่วมพัฒนาความมั่นคงชุมชนตามแนว

ชายแดนจังหวัดศรีสะเกษ

4.2.1 บริบทกลุ่มผู้ร่วมพัฒนาความมั่นคงชุมชนตามแนวชายแดนจังหวัดศรีสะเกษ

1) ประวัติความเป็นมาและข้อมูลพื นฐานของพื นที่ศึกษา

เมื่อ 200 ปีที่ผ่านมาได้มีคนอพยพมาจากตะเปียงกันตรวม มาตั งที่อยู่อาศัยที่บ้านเบง สาเหตุ

ที่เรียกว่าบ้านเบงเพราะเป็นป่าเบงที่ชาวบ้านเรียกหรือป่าที่มีไม้มะค่าเกิดขึ นมาก มีบ่อน ้าที่ชาวบ้านเรียกว่า

บ่อเบง ตั งอยู่ทางทิศตะวันออกของบ้านกันทรอมใต้ในปัจจุบัน มีการอยู่อาศัยมาแล้วประมาณ 80 ปี ต่อมา

ได้มีโรคระบาดเกิดขึ นท้าให้ชาวบ้านล้มตายเป็นจ้านวนมาก ชาวบ้านเรียกว่าโรค “พะหยุ๊” ชาวบ้านหวาดกลัว

มาก และมีปัญหาในเรื่องน ้าใช้น ้าดื่มมีไม่เพียงพอ ชาวบ้านจึงได้พากันย้ายจากบ้านเบงมาอยู่กับบ้าน

กันตรวมหรือบ้านกันทรอมในปัจจุบัน สาเหตุที่เรียกว่าบ้านกันตรวมเพราะผู้น้าชาวบ้านในขณะนั นมาจาก

ตะเปียงกันตรวม ซึ่งอยู่ในเขตอ้าเภอขุขันธ์ในปัจจุบัน มาตั งถิ่นที่อยู่อาศัยอยู่ก่อนแล้ว ชาวบ้านที่เดินทางผ่าน