Page 91 - kpi19911

91

8.จังหวัดร้อยเอ็ด
ประเด็นที่ 3 ความขัดแย้งกรณีคัดค้านการสร้างโรงงานน้ าตาลพ่วงชีวมวลของบริษัทน้ าตาล
บ้านโป่ง จ ากัดในพื้นที่อ าเภอปทุมรัตต์
พื้นที่ อ าเภอปทุมรัตต์ จังหวัดร้อยเอ็ด

ประเภทความขัดแย้ง ด้านสิ่งแวดล้อม(การจัดการทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม)
ระดับการรับรู้ของสังคม สถานการณ์ความขัดแย้งปรากฏเป็นข่าวตามสื่อในระดับชาติ มีกลุ่มอนุรักษ์และ
องค์กรด้านสิ่งแวดล้อมเคลื่อนไหว้ร่วมด้วยไม่น้อยกว่า 15 กลุ่ม ประชาชนให้ความ

สนใจอย่างแพร่หลายเนื่องจากผลกระทบต่อวิถีชุมชนในพื้นที่ ระดับการรับรู้ของ
สังคมจึงมีอย่างกว้างขวาง
ประเด็นขัดแย้ง มีการด าเนินโครงการโรงงานผลิตน้ าตาลและโรงไฟฟ้าชีวมวลของบริษัท ชาวบ้าน
หวั่นได้รับผลกระทบ จึงเรียกร้องคัดค้านไม่ต้องการโรงงานผลิตน้ าตาลและโรงไฟฟ้า

ชีวมวล
ความเป็นมา เมื่อวันที่ 28 สิงหาคม 2561 เกิดปัญหาความขัดแย้งโดยมีกลุ่มองค์กร
ประชาชนในนามเครือข่ายคนรักษ์ปทุมรัตต์จ านวนกว่า 500 กว่าคนประกอบด้วย

กลุ่มข้าวอินทรีย์ต าบลโนนสวรรค์, กลุ่มเกษตรกรชาวนาต าบลโนนสวรรค์, เครือข่าย
เกษตรอินทรีย์อ าเภอปทุมรัตต์, เครือข่ายปราชญ์ชาวบ้านอ าเภอปทุมรัตต์, สหกรณ์
เครดิตยูเนี่ยนปทุมรัตต์จ ากัด, สภาองค์กรชุมชนอ าเภอปทุมรัตต์, เครือข่ายครูอ าเภอ
ปทุมรัตต์ ได้มีการรวมตัวกันเพื่อไม่ยอมรับโรงงานผลิตน้ าตาลและโรงไฟฟ้าชีวมวล

ของบริษัท น้ าตาลบ้านโป่ง จ ากัด ที่ไม่เปิดโอกาสการมีส่วนร่วมในการตัดสินใจ
ชาวบ้านจึงมีการยื่นหนังสือต่อหน่วยงานรัฐเพื่ออก้ไขปัญหาความขัดแย้งดังกล่าว
โดยชาวบ้านชี้แจงและให้เหตุผลของการเรียกร้องในครั้งนี้เนื่องจากบริษัท
น้ าตาลบ้านโป่ง จ ากัด ก าลังจะมีโครงการสร้างโรงงานผลิตน้ าตาล ขนาด 24,000

ตันอ้อยต่อวัน และโรงไฟฟ้าชีวมวล (ชานอ้อย) ขนาด 80 เม็กกะวัตต์ ในพื้นที่ต าบล
โนนสวรรค์ อ าเภอปทุมรัตต์ จังหวัดร้อยเอ็ด ซึ่งถือเป็นโรงงานอุตสาหกรรมขนาด
ใหญ่ที่สุดเท่าที่เคยมีมาในพื้นที่ทุ่งกุลาร้องไห้ โดยบริษัทได้เข้ามากว้านซื้อที่ดิน
จ านวน 5 ร้อยกว่าไร่ บริเวณตลาดนัดโค-กระบือต าบลโนนสวรรค์ และได้

ด าเนินการส่งเสริมการปลูกอ้อยในพื้นที่ทุ่งกุลาร้องไห้ โดยเฉพาะพื้นที่อ าเภอปทุม
รัตต์ และปรากฎข้อเท็จจริงว่าเมื่อต้นปี 2560 ที่ผ่านมา บริษัท น้ าตาลบ้านโป่ง
จ ากัด ได้จ้างบริษัทที่ปรึกษามาท าอีไอเอ (EIA =การประเมินผลผลกระทบด้าน

สิ่งแวดล้อม) ท าให้ข้อมูลรายละเอียดโครงการได้ถูกเปิดเผยมากขึ้น จึงท าให้คนปทุม
รัตต์หลายคน หลายกลุ่ม หลายเครือข่าย ได้พูดคุยแลกเปลี่ยนถึงการที่อุตสาหกรรม
ขนาดใหญ่จะเข้ามาในพื้นที่ทุ่งกุลาในครั้งนี้ ซึ่งจากการคิดวิเคราะห์ร่วมกัน พบว่าคน
ปทุมรัตต์เกิดความวิตกกังวลต่อผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นดังต่อไปนี้
1. การสร้างโรงงานผลิตน้ าตาล ขนาดใหญ่ถึง 24,000 ตันอ้อยต่อวัน อาจ

ต้องใช้พื้นที่ปลูกอ้อยประมาณ 360,000 ไร่ อาจจะท าให้พื้นที่เกษตรกรรมที่ส่วนใหญ่
เป็นนาข้าวหอมมะลิ 105 คุณภาพสูง กลายเป็นพื้นที่ปลูกอ้อยที่มีการใช้สารเคมี

เข้มข้น
2. การสร้างโรงไฟฟ้าชีวมวลขนาดใหญ่ถึง 80 เมกกะวัตต์ ซึ่งต้องใช้ชานอ้อย
เป็นเชื้อเพลิงในปริมาณมหาศาล (หลายแสนตัน) อาจท าให้เกิดปัญหากลิ่นเหม็นและ
ฝุ่นละอองจากชานอ้อยปลิวกระจายเข้าสู่ชุมชน